HSP

Ik verwonder me sinds kort bijna dagelijks over de rust die ik kan overbrengen aan hooggevoeligen. Bij sommigen zelfs zó, dat ze met een minimum aan hulp, verder gaan studeren, werken en vooral, dat het hen lukt met succes, om uiteindelijk gewapend met een diploma of comfortabel in een carrière, in een verantwoordelijkheid, de maatschappij te kunnen trotseren met eigen wapens.

Onlangs las ik een artikel van Ria Teeuw, een nederlandse therapeute. Ik kan het niet beter verwoorden : Wat maakt craniosacraal therapie zo geschikt? Ten eerste is dat de zachte, vriendelijke en respectvolle manier van aanraken. Dat bevordert het gevoel van veiligheid en ‘er helemaal mogen zijn’ voor degene die op de tafel ligt. De therapeut volgt het ritme binnenin het lichaam zoals het zich voordoet, zonder ook maar iets te forceren. Ten tweede gebeurt het in een zo rustig mogelijke sfeer. Dat voorkomt overprikkeling. Want sneller dan anderen raken hsp’ers overprikkeld door de hoeveelheid signalen van de omgeving. Als je craniosacraal behandelaar bent, is de kans groot dat je zelf ook bij de groep hoogsensitieven behoort. Want volgens Aron zijn hsp’ers ruim vertegenwoordigt in de beroepsgroep van complementaire geneeswijzen. Waarschijnlijk geldt dat dan zeker voor craniosacraal therapeuten, omdat het daarbij vooral gaat om ‘voelen’, ‘aanvoelen’ en ‘invoelen’. En dat is hèt talent van de hooggevoelige. Signalen die de meeste mensen zouden ontgaan komen bij de Hsp binnen. De aangeboren antennes zijn dan wel zeer handig gereedschap!

Het wonder van de craniosacraal therapie is niet alleen te voelen wat er schort, het is er iets aan te kunnen verhelpen om tenslotte ‘werktuigen’ te bezorgen aan die hsp’er zodat hij of zij doeltreffend met die, voor hen, bizarre maatschappij kan omspringen. Hun héle leven! Dit is uitermate waardevol. Voor hen te kunnen doen wat ik, de helft van mijn leven,miste, schenkt me een warme voldoening.